Piep*zyć Mickiewicza

Informacje do filmu Piep*zyć Mickiewicza online

Dziś rozbierzemy na części pierwsze tę wielką kinową gratkę znaną jako Piep*zyć Mickiewicza. Z góry uprzedzam, że krytyka tu będzie łatwiejsza niż rozkręcenie słoika z dżemem na mrozie!

Zacznijmy od fabuły – czyż to nie jest zaskakujące, że twórcy, zamiast wyczarować coś świeżego, wrzucają nam do garnka tę samą zupę, co na Zachodzie? Maszyna do kopiowania schematów działa tu na pełnych obrotach! „Stowarzyszenie umarłych poetów”, „Młodzi gniewni”, „Buntownik z wyboru” – no kurczę, aż trudno się zdecydować, która inspiracja była najbardziej inspirująca.

Ale to nie koniec śmieszkowania! Nie ważne, czy to nauczyciel, czy młodzieniec – wszyscy tutaj z życia wzięci… z filmów z Hollywood! Nie liczy się autentyzm warszawskiego życia, tylko przesłodzone, przesłodzone, i jeszcze raz przesłodzone hollywoodzkie klisze! Mamy więc ekscentrycznego nauczyciela, który ma metody bardziej zwariowane niż eksperymenty naukowe w kuchni mojej babci. A potem młody, utalentowany chłopak, co to udaje, że nie jest mistrzem w czymś, byleby nie wypaść przed tą bandą prymitywnych rówieśników. Cóż za intryga! Takie pierdoły tylko w filmach!

Ale uwaga, uwaga! Nie ma sensu szlochać nad sensem, bo go tu po prostu nie ma. Scenariusz? No cóż, to jakbyś czytał gazetę plotkarską – same bzdury, ale przynajmniej nikt nie jest szczególnie zatroskany. Rzut oka na psychikę postaci? Bez trudu, ale tak płytka, że nawet kaczka na stawie czuje się lepiej zanurzona.

Ach, te wątki! Romantyczny, gangsterski, sentymentalny – jest wszystko, co się liczy na Zachodzie. Tylko tutaj, w Polsce, czujemy się jak na filmowym zagranicznym przyjęciu. Prawdziwa polska uczta!

Piep*zyć Mickiewicza cały film to po prostu kolejny przepis na kinowy fast food. Oczywiście, bezmyślnie pożeramy go niczym popcorn na seansie. Bo niby czemu nie? W końcu to, co sprawdza się na Zachodzie, musi i u nas zadziałać!

Sprawdź podobne filmy: